ΘΑ ΠΑΡΩ ΦΟΡΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ

http://www.youtube.com/watch?v=cWi75SD-t2I

Happy Crisismas and A happy new eye, so that you can yearn for a happy new year

Τί να πω κι εγώ για αυτά που ζούμε αυτόν τον μήνα ή μήπως εδώ και αρκετά χρόνια? επιβάτης εγώ παθητικός και μαζί ενεργητικός και να το πώς...
Όλα τα είπε ο άγνωστος συγγραφέας με αυτή την ευχή πάνω στα Προπύλαια

Happy Crisis and a Happy New Year

Το άλλαξα λίγο αυτό που έγραψε στον τίτλο για να πω το αυτονόητο, ότι η κρίση είναι δική μας και το μάτι μας, συνεκδοχικά δηλώνοντας την ματιά μας, καλό θα ήταν να γίνει νέο, να το αυτοπροστατέψουμε, να το φροντίσουμε, να το κάνουμε πιο ικανό γιατί είναι αυτό που πιστεύουμε πιο πολύ(βλέπε την έκφραση το είδε με τα μάτια του) και επηρεάζει τις πράξεις μας αμεσότατα και εμμεσότατα, δηλαδή η εμβέλεια της επιρροής του μπορεί να είναι τόσο μεγάλη που να χάνονται και να είναι δυσπρόσιτα ως και απρόσιτα τα ίχνη της...

Το ότι η ευχή Happy Christmas and a Happy new Year με είχε κουράσει εδώ και χρόνια είναι το μόνο σίγουρο, όπως και τα κόμματα, οι φοιτητικές παρατάξεις, οι ειδήσεις, η γκλαμουριά και ο τρόπος που σχολιάζουν τα γεγονότα, τα τακτικά και τα έκτακτα όπως "οι γνωστοί άγνωστοι, προβαίνουν για άλλη μια φορά σε βανδαλισμούς διαστρέφοντας το νόημα των εορταστικών εκδηλώσεων, υποβαθμίζοντας για άλλη μια φορά τις ειρηνικές πορείες για τον εορτασμό της επετείου κτλ", κάνοντάς με να τα βάζω με τους κουκουλοφόρους, τους ταραξίες, αυτοί ήταν οι εχθροί μου και της ανόθευτης έκφρασης της δικής μου βούλησης μέσω της περιώνυμης δημοκρατίας μας, των εκλεγμένων αντιπροσώπων μου ... Και να που οι καταδίκες των επεισοδείων ήταν το πιο σημαντικό που έπρεπε να γίνει, κι αυτά επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο και έπρεπε από την αρχή στην τηλεθέατη, συγγνώμη αντιπροσωπευτική είναι η καθιερωμένη λέξη(!), αλλά σαν βιωμένη και πιο αντιπροσωπευτική λέξη αυτή μου βγαίνει, δημοκρατία μας κάθε φορά απλά και μόνο να εξεγείρουν το δημοκρατικό μας συναίσθημα και να τους καταδικάζουμε. Κανείς όμως δεν μας είπε ότι η καταδίκη ήταν στημένη από οργανωμένες ομάδες, που χάριζαν σε αυτούς που τους στήριζαν οικονομικά και ηθικά δόξα και λεφτά, όχι καμωμένα από την δική τους εργασία, αλλά άλλων που τους τα κλεβαν με την υπόσχεση ότι αν τους στηρίξουν κι αυτοί οικονομικά δεν θα μείνουν παραπονεμένοι... Η κουτοπονηριά λοιπόν μας κυβερνούσε και μας κυβερνά, τα λεφτά μας πάνε στις μίζες, στο φαίνεσθαι, στα λαμπάκια και στα υπέρκομψα ή απλά μοδάτα ρούχα που φοράνε οι λίγοι εκλεκτοί ευεργέτες μας, τα ποπ ειδωλά μας που με δόξα τους περιρρέουν αυτοί που μας "ενημερώνουν", που θέλουμε να τους μοιάσουμε,

αντί δημιουργικά να βελτιώνουμε τις συνθήκες ζωής μας,

αντί να μαθαίνουμε να αγαπάμε οικειοθελώς και όχι επειδή πρέπει τα παιδιά μας, τα αδέρφια μας (γιατί ολονών μάνα μας είναι η Γη),

να υπάρχει η ομορφιά μέσα μας και έξω μας, να βοηθάει ο καθένας όπως μπορεί τον διπλανό του και όποιον άλλον μπορεί,

να είμαστε αυτάρκεις γιατί ο καθένας μας παράγει κάτι χρήσιμο στον τομέα του. Ο καθένας να μπορεί να το παράγει το έργο του όσο το δυνατόν με καλύτερες συνθήκες, να μπορεί να σκέφτεται και να κρίνει για να συμμετέχει στις αποφάσεις και κατευθύνσεις που το σύνολο πρέπει να πάρει για να είναι αυτάρκες και να μπορεί να γεύεται ο καθένας τις μικροχαρές της ζωής και να ζει και να μοιράζεται τις λύπες του με αξιοπρέπεια και δύναμη και οι λύπες του με αιτία την αλαζονία και τον εγωϊσμό άλλων συνανθρώπων τους να είναι λίγες, και πραγματικά μεμονωμένες...

Η καταστροφή όμως αυτή του ανθρώπου, της κοινωνίας μας που περιέγραψα, πόσο γίνεται πρώτη είδηση, πόσο σχολιάζονται με λογική και διάλογο οι αιτίες της, πόσο επιστρατεύονται οι κάθε είδους όμορφες ικανότητες ανθρώπων που προσπαθούν να τις καλλιεργούν, για να παύσει να συνεχίζεται?

Οπότε το Happy Crisis μου κάνει πιο πολύ σαν ευχή, γιατί εύχομαι να συνειδητοποιήσουμε ότι ουσιαστικά αυτό που ευχόμαστε στους εαυτούς μας, συνεχίζοντας να ζούμε όπως ζούμε, επιβραβεύοντας την ατιμία, την απανθρωπιά που την έχουμε κάνει αξία μας, είναι μόνο στα λόγια Happy New Year, ενώ στην πραγματικότητα είναι Happy Crisis διαφορετικά βιωμένη από τον καθένα ανάλογα με τις ευκαιρίες που έχει για καλές συνθήκες ζωής, αλλά που αναπόφευκτα μας αφορά όλους, αφού ζούμε στον ίδιο χρόνο και χώρο και όχι ο καθένας μόνος του, αλλά σε αλληλεξάρτηση ο ένας με τον άλλον!

Για του λόγου το αληθές λοιπόν ας ευχηθούμε Happy Crisis and a Happy New Year !